An Angel in the book of life
Wrote down an infant’s birth
And mentioned as he closed the book
….. too beautiful for earth
Asio Florence
Soms heb je van die dagen die je nooit vergeten zal, 5 juni 2014. Het begon als een ontzettend leuke dag, een drukke dag. Veel patiënten, maar niks wat niet verholpen kon worden.’s Middags kreeg ik een telefoontje vanuit het kinderhuis, het ging niet zo goed met Florence. Of ik een van de kinderartsen in de sikkelcelkliniek aan de jas wilde trekken met de vraag of ze haar vandaag nog wilden/konden zien. Er zat echter al een grote wachtrij aan patiënten, dus ze hadden geen tijd meer vandaag. Als ik haar morgenvroeg zou brengen, zouden ze haar als eerste beoordelen. Helaas is er voor haar nooit meer een morgen geweest. Diezelfde dag kreeg ik nog een telefoontje, ons kleine meiske had zojuist haar laatste adem uitgeblazen.
Vrijdag begon een bijzondere reis, terug naar Florence’s roots, op naar Pallisa. Samen met een paar aunties van Noah’s Ark hebben we samen met haar oom het lichaampje naar haar vader gebracht. Ons doel was haar een waardig afscheid geven, met ten minste een paar aanwezigen die haar ook daadwerkelijk gekend hadden. Een waardig afscheid heeft ze zeker gekregen. Een groot deel van haar clan zat bij haar vaders huis al te wachten tot ze ‘thuis’ zou komen. Zoveel mensen, dat overtrof zelfs onze stoutste dromen. Zoveel mensen, voor een meisje dat ze nooit hebben gekend.
Het ontvangscomité
Tijdens deze trip waren we weer even in het echte Afrika, in the middle of nowhere tussen de lemen hutjes en maakten we kennis met een fascinerende cultuur. De begrafenis duurde 2 dagen. Het is immers erg wreed om het lichaampje te brengen en meteen te begraven alsof we haast hebben. Dus alle ruim honderd mensen zijn twee dagen aanwezig geweest. De vrouwen sliepen ‘s nachts zoveel mogelijk binnen in de hutjes van de familie en/of buren. Alle mannen sliepen buiten op de grond of indien mogelijk zittend op een stoel. Vanaf een uur of 4 ’s ochtends werd het ritueel van de dag ervoor gecontinueerd en zat er een viertal vrouwen rondom de kist te gillen, non-stop.
Wij werden als eregasten in het huis van de oom opgevangen waar hun woonkamer werd omgebouwd tot slaapkamer voor ons. Onze badkamer was de waterpomp buiten. De bananenplant het kledingrek, waarbij de maisplanten de muren van de badkamer vormden. Rond half 6 ’s ochtends werd ik gewekt, we moesten gaan ‘douchen’ voor de zon op zou komen. We hebben een kleine ochtendwandeling gemaakt in een prachtige omgeving, waarbij wij onder de indruk waren van de natuur en de kinderen daar onder de indruk waren van het feit dat er een blanke rondliep. Voor de meeste de eerste keer in hun leven om een blanke te zien.
De badkamer
Al met al een reis die veel indruk gemaakt heeft, dag lieve Florence!!